Na de kennismaking met de term ‘digitale nomade’ voel ik de behoefte om te gaan testen of ik inderdaad kan reizen en werken. Het hoeft geen uitputtende test te worden, gewoon een test naar een voor mij onbekende bestemming, buiten de comfortabele zone van mijn Nederlands mobiel telefoonabonnement. Dat houdt in dat ik bij aankomst in het betreffende land gelijk mijn internet toegang met gaan regelen. Het moet een land zijn waar ik absoluut onbekend ben!
De keuze valt op Skopje, de hoofdstad van Noord-Macedonië in Oost Europa.
Noord-Macedonië is een nieuwe ontstaan land na het uiteenvallen van het voormalige Joegoslavië. Het ligt tegen Griekenland aan waarmee het in conflict was over de naamgeving van het land. Griekenland heeft een provincie met een gelijke naam en zij vreesden claims vanuit het land Macedonië op hun gelijknamige provincie. Griekenland wil het land Macedonië dwingen om haar naam te veranderen. Als drukmiddel wordt de blokkering van de toetreding tot de Europese Unie en het lidmaatschap van de NAVO gebruikt. Macedonië hoopt weg te komen met een naamswijziging tot ‘Voormalig Joegoslavische Republiek Macedonië’, maar dat is niet voldoende voor de Grieken. Na lange onderhandelingen bereikt de zittende regering overeenstemming om de naam te wijzigen in Noord-Macedonië. Een deel van de bevolking is het daarmee oneens en betogingen en rellen volgen. Daar zit ik middenin en weet sindsdien wat traangas met je doet. Tevens ben ik getuige van het molesteren van een terras van een ijssalon en zie ik stenen door de voorruit van de zaak komen. De opstandelingen krijgen uiteindelijk hun zin niet en wordt het land omgedoopt tot Nood-Macedonië.
Ik verblijf twee weken in Skopje en kan uiteindelijk concluderen dat de test geslaagd is. Ik kan reizen en werken en blijf gewoon prima bereikbaar voor mijn klanten.