De plannen om Nederland te ontvluchten verschuiven van de Verenigde Staten naar Europa. Om te beginnen denken we aan Duitsland. Waarom? Ik heb geen flauw idee meer! Huizen nét over de Nederlandse grens in Duitsland zijn stukken goedkoper dan in Nederland voor minder centen. Er wordt gekeken, maar tot een serieus plan is dat niet gekomen. De reden daarvan is dat vanaf de kerst van 2005 de plannen verschoven naar Hongarije.
Hoe kan het leven van toevalligheden aan elkaar hangen? Tussen kerst en oud & nieuw van 2005 valt bij mij een brochure op de mat over koophuizen in Hongarije met een aankoopprijs minder dan € 10.000,-. Naar later blijkt wonen de ouders van de makelaar die deze brochure huis-aan-huis verspreid ergens mij mij in de wijk. Toen hij bij zijn ouders op bezoek was voor de kerst, trof ie in zijn bagage nog een stapel brochures aan en besloot om die volstrekt willekeurig in brievenbussen in de buurt te stoppen. Zo dus ook bij mij. Mariëtte ziet deze brochure en wordt meteen enthousiast. Ze is ooit op vakantie geweest in Hongarije en herinnert zich dat als een plezierig en gastvrij land. De focus verschuift derhalve van Duitsland naar Hongarije. Het idee wordt geboren om een huis aan te houden in Nederland en er één te kopen in Hongarije. Vanaf dat moment wordt er driftig gezocht, getekend, gewikt en gewogen. Vele plannen en ideeën worden gesmeed. Op papier en in onze hoofden komt van alles voorbij. Als eerste wordt er gekeken naar een huis in Egerlövő. Het kan zo mooi worden ….. leven op twee plekken die je beiden ‘thuis’ kunt gaan noemen.
We fantaseren er vrolijk op los hoe het leven er van uit kan zien. Er ontstaan beeldspraken waar ik later nog vaak aan terug zal denken. Vooral de wijze van werken vanuit een huis in Hongarije zal me permanent achtervolgen.
We hebben het over het samenleven in Hongarije en daarbij komt de fantasie op om ‘s ochtends te ontwaken, badjas aandoen en met de laptop de veranda oplopen om daar de eerste e-mails te gaan beantwoorden onder het genot van een kop koffie. Als ik later een huis heb in Hongarije en loop in mijn badjas met laptop en koffie de veranda op, kan ik niet nalaten om iedere keer daar weer aan te denken en te bedenken dat het jammer blijft dat we dit niet samen hebben mogen beleven. Maar helaas lopen dingen soms wel eens anders in het leven.