Ik dacht altijd dat het geintjes waren als Rossana dingen zei als: “dit is voor gewone mensen, niet voor ons” en “waarom heb je voor mij geen Mercedes gehuurd om door Nederland te rijden?”.
Half oktober plofte de relatie met Rossana die in de 8 weken daaraan voorafgaand een héél gelukkig en rooskleurig beeld gaf op Facebook. Zoals het getoond werd op Facebook, zo was de werkelijkheid ook! Het was 8 weken lang, 7 dagen per week en 24 uur per dag één groot feest! Onvergetelijk!
Toch klapte het half oktober. Ik heb deze keer niets op Facebook over de breuk gemeld. De kritiek de eerste keer was me wat te heftig en je weet maar nooit ….. Ik heb een reputatie op het gebied van ‘uit’ en weer terug ‘aan’. Vandaar!
Eind november word ik op Messenger door ‘het kleine zusje’ van één van mijn beste oude vrienden gevraagd waarom en géén happy foto’s van Rossana en mij meer op Facebook verschijnen. Ik gaf aan dat het op een ongekende manier geploft was in Hongarije. Daarop begon ze vragen te stellen en langdurig met me te praten omdat ze aanvoelde dat ik de waarheid ook niet wist. Ik had het gevoel dat ze die wel met me wilde zoeken.
Op enig moment geeft ze aan dat het haar overkomt als narcisme. Ik moet zeggen, ik lag compleet van mijn stoel! Neeeeeeeeeeeeeee. Adolf H was een narcist en die heeft héél verschrikkelijke dingen gedaan. Mijn liefje Rossana toch niet!
Ik ging googlen en schrok me rot. Er waren veel kenmerken die overeen kwamen!
Naar mate ik verder dat weekend ging nadenken over de uitspraken van Rossana en de voorvallen die geweest waren, werd het beeld alleen maar duidelijker en helderder. Het is een vorm van narcisme!
Geloof me ik heb de teksten met kenmerken 100 keer gelezen! Ze kloppen voor zeker 80%. Géén van allen in extreme mate, maar genoeg om er niet mee samen te kunnen leven en dat is in de praktijk gebleken.
Ik zal hier wat kenmerken aanhalen die wat mij betreft passen:
- Scoren goed bij de andere sekse: ze zijn op hun gemak, ongeremd, extravert en losjes. Ze zijn aantrekkelijk – mede doordat ze meer aandacht aan hun uiterlijk besteden dan gemiddeld. Ze worden vaak gezien als aantrekkelijk voor een relatie.
- Een verheerlijkt zelfbeeld. Zien zichzelf als erg speciaal.
- Fantasieën over ideale liefde.
- Onredelijke verwachtingen naar anderen. Verwachten dat anderen altijd meegaan in hun wensen en verwachtingen.
- Een gebrek aan empathie. niet verplaatsen in anderen en erkennen hun gevoelens niet.
- Dwingend of vrijheid beperkend ten opzichte van de partner.
- Jaloers op anderen.
- Gespeelde charme.
- Het ontbreken van schuldgevoelens of berouw.
- Gebrek aan emoties.
- Aantrekken en afstoten van hun partner.
- Liegen, draaien en komen hun beloftes niet na.
- Mensen met een narcistische persoonlijkheid hebben vaak moeite met het ontwikkelen van een hechte relatie.
- Narcisten plaatsen vaker selfies, een like is ook een compliment.
Die hebben zich geuit in voorvallen en uitspraken als:
- Ze had het altijd over iets dat was dan voor de ‘gewone mensen’, dat was niet voor ons. Ik dacht altijd dat dat een grap was. Dat was dus géén grap!
- In Budapest wilde ze pindakaas kopen in de supermarkt. Staat er één soort op de plank en vraagt ze aan mij of er méér soorten zijn waaruit ze kon kiezen. Waarop ik zeg: ‘nee joh, dit is gewone pindakaas’. Neeeeeeeee, die wilde ze niet hebben! Ik wil alleen iets wat speciaal is, om het vervolgens te laten staan!
- Ze was verbolgen dat ik 2e klas treinkaartjes voor haar kocht. En dat ik geen Mercedes had gehuurd om door Nederland te rijden.
- In de dalen die we in onze relatie gehad hebben, heb ik meerdere traantjes gelaten en zeker ook waar zij bij zat. Dergelijke emoties heb ik nóóit bij haar gezien.
- In de relatie was het best lastig om mijn ideeën over het voetlicht te krijgen. Als Rossana bedacht had dat we links af gingen, dan was het linksaf. Wilde ik rechts, dan was een voorstel van 3x linksaf haalbaarder dan 1x rechtsaf (denk daar maar eens over na!). Was dat erg en beklaag ik me daar nu over? Nee! Integendeel, we hadden het super samen, ondanks dat zij linksaf wilde en ik misschien rechts.
- Ik mocht nog niet eens met een dame koffie drinken. Immers de dame zou daar uit kunnen afleiden dat ik iets meer met haar wilde. Met dames praten? Ho maar. Not done. Zelf babbelde ze honderd uit met iedere taxichauffeur en werden alle details gedeeld. Ze beperkte mij dus enorm, maar hanteerde diezelfde beperking niet voor haarzelf.
- Toen ik in Hongarije door haar dochter compleet werd stijf gescholden en ik besloot om de keuken te verlaten toonde ze géén enkele emotie. Vermoedelijk omdat ze door haar nog narcistischere dochter dagelijks meerdere keren op haar plaats werd gezet (agressief gedrag is óók iets wat bij narcisten kan voorkomen), maar ook omdat ze vond ‘dat ik een man was en daar dus maar tegen moest kunnen´. Dat ik aangaf dat ik als man óók gevoel had, maakte géén indruk!
- Ongetwijfeld komen er de komende dagen / weken méér voorbeelden. Die zal ik hier aanvullen! Als is het maar voor mijn eigen externe geheugen!
Dit alles overwegende kan ik me nu bedenken dat ze er zelf óók niks aan kan doen! Ze is zoals ze is en kan dat niet veranderen. Dat ga ik ook niet van haar verwachten, want dat gaat simpelweg niet. Het is haar persoonljkheid(sstoornis). Daarmee is het tevens het beste dat de relatie voorbij is, hoeveel pijn me dat ook doet.
Ik weet en besef nu dat ze oprecht en keihard geprobeerd heeft om met me te willen samenleven. Ze heeft echt van me gehouden, maar het is haar niet gelukt. Ze heeft ook aangegeven van me te houden. Dat geloof ik. Maar ze zei wel dat mijn ‘houden van’ naar haar anders is, dan haar ‘houden van’ naar mij.
Ik las dit statement op het internet:
Pas als je begrijpt wat de narcist drijft, en wat ze doen…kun je afstand nemen. Hoe pijnlijk ook; het was een grote droom waaruit je moet ontwaken. Alleen zo kun je helen, stap uit de illusie die gecreëerd is, de toekomst die je voor ogen had was nooit echt.
Ik heb haar vergeven en dat heb ik haar ook gemeld. Vanaf dat punt zijn we gewoon vrienden. Niet meer, niet minder. What ever that may be in the future.
Het is me bespaard gebleven dat ik mee naar Montevideo zou zijn gegaan en het daar alsnog geploft zou zijn. Al helemaal wanneer ik mezelf daar verder had gesettled en vastgelegd door bijvoorbeeld mijn bedrijf naar Uruguay te verhuizen. Of getrouwd zou zijn. Het zou in één van de hoge toppen zo maar gebeurd kunnen zijn.
Het zal moeilijk zijn en blijven in de komende periode. Ik heb immers zielsveel van haar gehouden en doe dat waarschijnlijk nog steeds. Vanwege de titel hadden we als lijflied ‘nothing compares to you’ van Sinead O’Connor, nooit beseft dat de rest van de tekst ooit nog een opportuun zou worden.
Rationeel weet ik dat het niet kan, emotioneel heb ik andere gedachtes. De strijd tussen hart en verstand. In augustus won het hart. Nu zal het verstand het moeten aangeven.