Ik zit al weer bijna 2 weken in Montevideo – Uruguay. Time flies when you are having fun. Zekers!
Kort en goed
Kort samengevat: het gaat me heel erg super hier, heel erg op m´n gemak en gewoon helemaal thuis! Het werk gaat op volkomen normale wijze door. Het digitale nomade leven is dus goed van start.
Dat is eigenlijk de belangrijkste boodschap.
Een thuis
Ik ben weggegaan met de bedoeling dat ik de plek waar ik naar toe zou gaan ook echt mijn thuis zou kunnen gaan noemen. Het risico zat er echter in dat ik me niet zou gaan hechten aan de grond waar ik op terecht kwam en dus géén thuisgevoel zou kunnen kweken. In dat geval zou verveling en vooral heimwee op de loer komen te liggen.
Niets is minder waar. Vanaf het moment dat ik voet zette op Uruguayaanse bodem en de eerste uren in dit land, was ik verkocht. Dat gevoel is de laatste twee weken niet meer weggegaan. Erger nog: het is alleen maar sterker geworden.
Hoe kan dat?
Dat vraag ik mezelf óók af. Om te beginnen ben ik in een warm nest terecht gekomen doordat het contact met Rossana (de dame die ik 3½ jaar geleden in Lissabon ontmoette) heel erg fijn is. De vriendschap wordt hechter. Rossana sleurt me overal mee naar toen en alleen het beste is voor haar goed genoeg. Ik kom dus op de mooiste plekken, maar vooral ook op minder toeristische plekken. Zo moet ze ‘n paar keer per week allerlei formulieren voor haar vak als notaris wegbrengen en ophalen in de meest bureaucratische kantoren die het land rijk is. Zowel de weg ernaar toe als het verblijven daar is een lust voor het oog! Je maakt van alles mee! Ondertussen kleppen we vrolijk verder over Nederlandse en Uruguayaanse koetjes en kalfjes.
Het land en de stad
Uruguay wordt wel het Zwitserland van Zuid Amerika genoemd. Economisch kan ik dat natuurlijk niet beoordelen, maar ik moet zeggen dat het land en de stad van een héél relaxte en keurige aard is. Het voelt aan als een stabiele staat. Op de corruptie-index scoren ze heel prima, wat betekent dat ze het goed doen! Stress in het verkeer kennen ze niet! Ik realiseer me dat ik nog nauwelijks sirene’s van politie, brandweer of ambulance heb gehoord, terwijl je in Budapest een moment moet gaan zoeken, waarin je niets hoort! De omgekeerde wereld.
De miljoenenstad Montevideo (1½ miljoen inwoners) komt bij mij meer over als een heel groot dorp, dan als een wereldstad. Terwijl er werkelijk alles is! Aan niets een gebrek! Als ik zie wat een kolkende massa´s steden als Budapest, Belgrado en Amsterdam of Rotterdam (beiden stukken kleiner dan Montevideo) zijn, dan is het hier wel erg gemoedelijk.
De bevolking is erg vriendelijk, al is wel Spaans kunnen spreken een absolute must. De Engelse taalontwikkeling is niet bijster.
Spaanse les
Het leren van de Spaanse taal wilde ik al vanaf 2006. Toen is het er niet van gekomen en werd het Hongarije, nu dan dus wel. Gelijk maar stevig het diepe in. Een training van 5 dagen in de week, 3 uur per dag en nu zelfs 1-op-1. Best heftig, maar het schiet wel op.
Planning
Een planning is er niet. Leven zonder plan. Hoe heerlijk kan het zijn!
Het appartement heb ik gehuurd tot en met eind maart. Voorlopig zit ik hier dus nog wel 6 weken. En daarna? Géén idee. Immigreren mag in dit land!
Dus
Het gaat me goed en voorlopig blijf ik nog wel ff weg. 🙂
Foto´s
Kijk ook even naar de foto’s van Montevideo en van Punta del Este, of eigenlijk José Ignacio waar we vorig weekend heerlijk naar het strand zijn geweest.
Geweldig Jan. En goed om te horen dat het je brengt wat je ervan hoopte. Dat meen ik althans uit je berichten te mogen opmaken. Ik blijf e.e.a. met belangstelling volgen!