Vandaag op 24 december 2019 op deze vooravond voor de Kerst ben ik op de kop af 2 maanden in Málaga. Alleen, want voor het geval je iets gemist denkt te hebben: de verkering met Rossana is sinds half oktober voorbij. Jammer, maar het is niet anders. We zouden op 20 november samen terugkeren naar Montevideo, maar dat is er dus niet meer van gekomen.
Zeker een tijd getreurd, maar daarna gewoon weer volle kracht vooruit en doooooooor!
Ik ben naar Málaga gegaan omdat ik voor mezelf een lijstje had gemaakt waar ik zou willen zitten. Zaken als Spaanstalig (om verder Spaans te kunnen leren), het liefste in Spanje (zo´n heerlijk land!), aan de kust (vind ik toch wel leuk, was Montevideo ook en dat beviel mij wel), warm, grotere stad (waar wat reuring te verwachten is) stonden op het lijstje. Pak dan de kaart en kijk maar eens ….. één plaats: Málaga.
Van die keuze heb ik géén seconde spijt gehad. Wat is dit een heerlijke stad. Alles wat ik op mijn lijstje had staan, klopt. Het klimaat is goed, ik kan verder met mijn Spaans en de gastvrijheid is super te noemen. In alles kun je je gewoon welkom voelen hier. Het kan best zijn dat dat gevoel wat minder is als hier in de zomer enkele honderdduizenden toeristen lopen, maar nu is het fijn! De stad is zeker niet in ruste nu. Integendeel! De stad is op en top versiert voor de kerst en er gebeurd van alles voor de kerst. Spanjaarden komen van heinde en ver naar hier om de stad te bewonderen.
Daarnaast heb ik het in de co-workingplace, The Living Room (TLR), enorm getroffen. Je wordt daar ontvangen als familie en zo voelt het ook! Op dit moment zijn er 50 mensen werkzaam (niet allemaal fulltime hoor), van 22 nationaliteiten. Grappig is dat de meesten van hen Spanjaarden zijn, 14 in getal en vanuit heel Spanje, op de tweede plaats zijn er 6 uit Engeland en op de derde plaats 5 uit Nederland.
Zoals ik hier nu leef en ben, zo had ik het mij voorgesteld toen ik op wereldreis ging: ik ga een paar maanden op één plek zitten, zoek daar een werkplek op en zie het die maanden als mijn thuisstad. Op die manier kom je ook terecht in het sociale leven en maak je vrienden. Dat alles is hier ook aan het gebeuren. Vanuit de co-working gaan we regelmatig op pad, er worden presentaties georganiseerd, we gaan met grotere of kleinere clubs samen eten en ga zo maar door. Sinds kort zit ik in een schrijfgroep, dat is een groep mensen die allemaal bezig zijn een boek te schrijven. Tijdens de schrijfsessies schrijven we één uur zonder iets te zeggen en houden daarna 10 minuten socialize pauze, om weer een uur verder te schrijven.
Verder geeft de stad in deze periode voor kerst voldoende reuring waarom ik graag in een grotere stad wilde zitten. Buiten de stad heb ik nog niet veel gezien. Het werk is érg druk en nu met het schrijven van het boek en andere nieuwe plannen, ben ik best bezig.
De stad bevalt me zó goed dat ik overwogen heb om hier vanaf februari voor een jaar te gaan huren. Nog vóórdat het plan tot wasdom is gekomen, is het al teniet gedaan. Ik wil mijn nomade reis gaan continueren. Zoals het er nu naar uitziet, zal ik in februari naar Bali gaan.